باور کن dustet dArAm

از حرف این مردم سر در نمی آورم ...

می گویند هوس بد است ...

اما من قبول ندارم ...

من هوسهایم را دوست دارم ...

گاهی هوس می کنم در خیال تو غرق شوم ...

گاهی هوس می کنم خیال تو را در آغوش بکشم ...

گاهی هوس می کنم تمام واژه ها را به
دست بوس صداقتت بیاورم ...

گاهی هوس می کنم تو را تشبیه کنم
تشبیهت کنم به سبدی از یاسهای سپید احساسم ...

پاک پاک پاک

 گاهی هم اصلا هوس میکنم تو را در آغوش بگیرم
و دوستت دارم

را هزار باره از تو بشنوم ...

اصلا دلم می خواهد همیشه خیال تو را هوس کنم ...

بگذار همه بگویند هوس بد است ...

بگذار همه عشق را از هوس جدا کنند ...

من این هوس ها را می ستایم ...
بگذار هر کس هر گونه که دوست دارد

 به احساس من طعنه بزند ...

هر کس برایش اسمی بگذارد ...

چه فرقی می کند ...

وقتی حتی خیال آغوش تو مرا می برد تا اوج ...

 وقتی حتی این واژه ها را که برایت به صف میکشم
نیز عاشق تو شده اند ...

 چه فرقی می کند دیگران چه بگویند ...

وقتی من احساس پاک تو را از سکوتت می خوانم ...

من گاهی هوس می کنم گریه کنم
حتی از سر شوق و بر شانه های تو ...

من گاهی هوس می کنم با شیطنتی کودکانه
خیال نازک تو را برنجانم ...

و اینگونه دوست داشتنت را هزار باره به
خودم ثابت کنم ...

وتو مثل آدم بزرگ ها به شیطنت های کودکانه ام
لبخند بزنی و

 وانمود کنی که نترسیدی ...

نترسیدی که مرا از دست بدهی ...

 گاهی هم هوس می کنم تمام احساسم را در غالب
یک دلنوشته

تقدیمت کنم هوس نوشتن از تو بی وزن و بی قافیه ...

 با این همه هوس احساس گناه نمی کنم ...

بگذار هر که هر چه دلش می خواهد
هوس های مرا سرزنش کند ...

 تو کنار هوس هم باشی ...

 هوس را تطهیر می کنی
عشق من